Het is kwart na elf. De skybar op de hoogste verdieping van een hotel in Malmö boordevol mensen. Iedereen lijkt iedereen te kennen. Een gemoedelijke drukte, dat heerst er. Aan een tafeltje in een comfortabele draaistoel zit iemand naarstig op een macbook te tokkelen.
Dat ben ik. Ik heb het best naar mijn zin. Daar in mijn eentje bij het raam.
Mijn blik dwaalt af. Weg bij het scherm vandaan. Terwijl ik de moderne ruimte met azuurblauw kamerbreed tapijt verken, merk ik dat ik de enige ben die zonder gezelschap een drankje nuttigt. Is het not done om het op café of restaurant op je eentje gezellig te hebben of willen mensen voorkomen zielig gevonden te worden?
Iets wat mijn koude kleren niet raakt.
Verzonken in mijn gedachten wens ik vooral niet gestoord te worden. Hoop ik dat er niemand een praatje met me wil slaan. Ik heb de drukte van deze plaats nodig om even op mezelf te zijn. Hoe gek dat ook mag klinken.
Ik, mijn computer en een drankje op een onbekende plaats. Ik hou wel van die combinatie.
Ik geniet van het gezellige rumoer dat weergalmt tegen het hoge planfond van de kamer. Een gedruis dat onophoudelijk aanwezig is maar nooit de overhand op mijn gedachten neemt. Geïnspireerd door de aan mijn dagelijkse leven afwijkende omgeving, vloeien de woorden gestaag uit mijn pen.
De kelner doorprikt met een zacht kuchje de gedachtenbubbel waarin ik mij bevind. Ik kijk verbaasd naar hem op en recht mijn rug. Of ik nog een drankje wil? Graag zolang je daarna maar snel terug uit mijn wereld verdwijnt.
Katrien ♥
ps: het gure tot stormachtige weer in Falsterbo zorgt ervoor dat er weinig trek te zien is. Desondanks levert het mooie plaatjes op.
8 thoughts on “Alleen met vele anderen om me heen”
Katrien, dit is bewust leven. Genieten van beleving tot diep in je cellen. Blij en dankbaar om je blog te mogen lezen.
Hoi Lia, bedankt voor je fijne reactie! Heel leuk om horen dat je m’n blog leest en apprecieert. Ik ben het die daarvoor dankbaar moet zijn. En ja, bewust leven en genieten van elk moment. Dat is iets wat ik zoveel mogelijk tracht te doen.
Mooi verhaal, Katrien! Met prachtige foto’s! Ik geniet er steeds weer van.
Groetjes uit een nat en koud (13 graden) Waalwijk…
Dank je Wil. Ondertussen ben ik terug thuis in de bossen van west Zweden. Betrekkelijk mooi weer is het hier op dit moment. Zonnig en bij de 18 graden. Hopelijk blijft het nog even zo :)
Oh wat herken ik dat! Ik zit héél vaak alleen in een café of restaurant en vind dat heerlijk. Soms wil ik, net als jij nu, lekker alleen blijven . Maar er kunnen ook de mooiste gesprekken ontstaan met wildvreemde mensen. Alleen zijn is een avontuur!
Oh, wat leuk om horen. Soms heb ik het gevoel dat ik de enige ben die daar van kan genieten. Helemaal met je eens dat het leuk en interessant is om af en toe een spontaan gesprek met een onbekende aan te knopen. Bedankt voor je reactie!
Wow, mooi!!!!
Dank je Jeanette!