Ik dacht te weten wat donker is. Tot ik naar Zweden verhuisde. Toen pas begreep ik dat ik eerder nooit ervaren had wat volledige duisternis is.
Ik herinner me de eerste keer dat ik in aanraking kwam met ‘het donker’. Het was in de herfst van 2009. De eerste herfst die ik in Zweden doorbracht.
Ik stuurde mijn wagen het bos in. Richting Granvattnet, het gehucht (ik schat de we hier met niet meer dan 20 mensen wonen) waar ik samen met Joakim en Hobbes de kat woon. Toen ik op het T-punt waar ik eerder al heel wat keren voorbij kwam, afsloeg, keek ik even in mijn achteruitkijkspiegel.
Ik zag niets. Enkel een zwart vlak. Gewoon was ik om een verkeerslicht, reclamebord, een lampje voor een raam of bij gebrek aan andere verlichting, ten minste de koplampen van een andere auto te zien.
Ik was alleen in het donker, midden in de bossen op het Zweedse platteland.
Sindsdien ben ik van die duisternis gaan houden. En zoek ik ze af en toe bewust ook op. Samen met de stilte – die ik ook eerder nooit ervaren had – bezorgt het me een soort rust. En tegelijk ook spanning.
Met een dekentje om me heen geslagen zit ik dan vlakbij het meer. Aandachtig luisterend hoe de geluiden van de nacht de stilte onderbreken. De wind waait rond m’n oren en het water kabbelt. Een uil laat zijn roep horen. Een takje kraakt onder wie weet wiens hoef. Mijn gehoor vangt alles op.
Ik ben ook de spanning die daarmee gepaard gaat, gaan waarderen. Je kent vast de adrenaline stoot die aangeeft je in een situatie te bevinden die spannend is en mogelijks een risico met zich meebrengt.
Alle zintuigen op scherp. Klaar voor actie.
Wat heb je nodig:
- een zaklamp die ongebruikt in je jaszak blijft zitten
- pen en papier
- een fleecedekentje om rond je te slaan
- een isolatiematje of plastiek zakje om op te zitten bij vochtige ondergrond
- fika in de vorm van een thermos met thee of koffie en een koekje
- een telefoon voor het geval je omringd wordt door een groep everzwijnen
Op je eentje beleef je het donker het meest intensief. Met twee is uiteraard veiliger en je kan je ervaringen met elkaar delen. Spreek vooraf af elkaar niet bang te maken met uitdrukkingen als: “Ik hoor voetstappen” of “Was dat het gegrom van een beer”?
Kleed je warm aan en wandel in het donker naar het plaatsje dat je eerder uitkoos. Ga op je matje zitten, sla het dekentje om je heen en geniet een half uurtje van het donker. Tracht het gevoel dat dit bij je opwekt te herkennen en verwoorden. Noteer dit.
Luister naar de geluiden van de nacht en noteer ook deze. Vergeet in tussentijd je fika niet te nuttigen.
Uit te voeren op eigen risico. *gniffel*
Woon of verblijf je in een berenrijk gebied? Overweeg dan een plaatsje op je terras uit te kiezen.
Zou ik toch doen.
Katrien
12 thoughts on “Beleef volledige duisternis”
Ik vind het zomers al opvallend dat er op de meeste wegen geen straatverlichting is en je puur op je koplampen moet oriënteren. Heerlijk dat idee dat je omgeven wordt door echte ongerepte natuur die eindeloos lijkt te duren.
Hej Heiko, in Zweden kan je op en top van de natuur genieten en de duisternis genieten. Het is echt wel wennen hé om langs kleine kronkelwegen in die donkerte met de wagen te rijden. Nu weten we waarom een auto koplampen heeft ;) Ik las zonet een mooie quote van Folosoof Hao Jzu (604-531 voor Chr.) die luidt: De natuur haast zich niet, en toch is alles af. Mooie gedachte om de dag mee te beginnen.
Hoe herkenbaar! Ik reed gisteravond terug toen ik een vriendinnetje had thuisgebracht en het was donker. Hartstikke diepzwart donker in mijn achteruitkijkspiegel! En dit weekend, als het beetje droog is, dan gaan we naar buiten hoor. Met ons 3, naar het meer. Fika en dekentjes mee! Tot de volgende keer weer!
Wat leuk dat iemand dit herkent Jojanneke :) Ik vond dat best eng toen ik niets in de achteruitkijkspiegel zag. Ik had het gevoel even de controle te verliezen. Haha, eigelijk best wel grappig. Hier is het vandaag alvast droog dus ik hoop bij jou ook. Veel plezier aan het meer en ik ga even een bezoekje aan je blog brengen. :) Hejdå!
Katrien, wat heerlijke site, inclusief zweedse les!! Ik geniet hier, dank je wel Katrien!
liefs
Marijke
De Zweedse les die krijg je er zomaar even gratis bovenop ;-) Ik vond het een leuk extraatje en blij te vernemen dat ook jij dit vindt. Geniet verder van alle mooie dingen. Kram (knuffel) – Katrien
Mooi geschreven, Katrien! En dank voor de Zweedse les!
Hihi, dat is graag gedaan Ineke :) Bedankt voor het compliment en je bezoekje. Pleziert me!
Je schrijft ontzettend boeiend, en je foto’s zijn mooi! Hopelijk kan je volhouden met zo regelmatig te posten want is fijne ontspanning. :-)
Hej Julie, welkom op m’n blog en super dat zowel tekst als beeld je kunnen bekoren. Ik heb me voorgenomen het zachtjes aan te doen en geen druk op te leggen wat betreft postritme. Moest ik de tijd hebben zou ik elke dag iets kunnen/willen posten. Zoveel ideeën en onderwerpen waarover ik iets kwijt wil. Tijd is dus het grote vraagteken en zal de ontwikkeling van Touch of Sweden verder beïnvloeden. Super bedankt om een reactie achter te laten. Maakt me blij :) Liefs – Katrien
Mooi beschreven hoe de volledige duisternis gelijktijdig, zowel de sensatie van een ongekende rust, alsook een prikkelende spanning teweeg kan brengen!
Wat heb je dat mooi samengevat met die enkele woorden die je hier neerpent, Brigitte! Dank je wel daarvoor!