Terug thuis van een fantastische tijd in Lapland. Ik wandelde er het meest noordelijke deel van het wandelpad Kungsleden. Dit deel brengt je van Abisko naar Nikkaluokta. In totaal zeven dagen boordevol avontuurlijke belevenissen, aangename contacten en wondermooie landschappen. Hier komen mijn vijf hoogtepunten!
1. Verkwikkend bad na de sauna
Een sauna nemen is geweldig. Maar kan je dit in een adembenemend milieu doen en daarna een verkwikkende duik nemen in een rivier of meer dan heb je er een ervaring voor het leven bij. In de berghutten bij Abiskojaure, Alesjaure en Sälka krijg je daar de gelegenheid toe. Eerst op temperatuur komen in de met hout verwarmde sauna, daarna al stomend over een smal flonderpad lopen om ten slotte een verfrissende duik in het water te nemen. Stel je daarbij de met sneeuw bedekte bergtoppen op de achtergrond voor en je begrijpt vast wat een effect deze activiteit geeft op lichaam en geest.
2. Eindelijk het noorderlicht zien
Voor de vierde keer zaten we omstreeks middernacht met een deken om ons heen geslagen op een bankje bij de berghut. Hoopvol speurden we de hemel af op zoek naar een teken van het noorderlicht. Zou de dichte bewolking die ons de vorige nachten parten speelde deze keer wegtrekken?
Na een kwartiertje ontdekten we een heldere stel. De poolster, maakten we onszelf wijs.
Zachtjes maar zeker verdwenen meer en meer wolken en werden we getrakteerd op een prachtige sterrenhemel. Eén wolk bleef echter hangen en juist achter die wolk zagen we een witte lichtbundel vandaan komen. Het leek alsof iemand van daaruit met een sterke lichtstraal de hemel wou verlichtten.
Nieuwsgierig verlieten we onze warme observatieplek. Desondanks dat het nieuwe maan was, konden we elkaar en de omgeving duidelijk zien. Omhoogkijkend verplaatsen we ons verder en verder bij de hut vandaan tot we de volledige hemel in het vizier kregen.
Pas toen beseften we dat we voor het eerste het noorderlicht zagen.
De witte straal werd sterker en vormde een immense boog over ons hoofd heen. De volledige hemel kreeg een witte gloed en de sterren vormden twinkelende puntjes op de enorm grote witte koepel waar wij al dansend onder stonden. Het licht van de boog verloor kracht en zowel de boog als de witte koepel verdwenen als sneeuw voor de zon.
Plots ontdekten we in het noorden duidelijke witte verticale lijnen die zich zachtjes naar het oosten verplaatsten. Een witte waas verbond de lijnen met elkaar waardoor er een golvende beweging ontstond. Net een gordijn voor een open venster waar de wind vrijspel in krijgt.
De ene act volgde de ander op en met een glimlach om de mond gaven we onze ogen de kost.
Na drie kwartier kwam de bewolking terug opzetten en was het schouwspel voorbij. In het donker baanden we ons op de stenige ondergrond een weg terug naar de berghut, beseffende dat dit de eerste maar niet de laatste keer is dat we het noorderlicht zagen. Zoveel is zeker.
3. Explosie aan herfstkleuren
Zonder het te beseffen wisselden we al sporend op een paar uurtjes de zomer in voor de herfst. Aan ons vertrekpunt in Abisko was het al duidelijk te zien dat de herfst zijn intrede had gedaan. De bladeren van de vele berkenboompjes kleurden zachtjes groengeel. Eenmaal boven de boomgrens, waar je enkel grassen, mossen en dwergstruiken als begroeiing kan terugvinden, vervoegden de tinten bruin en rood het kleurenpallet. Maar dit alles was niets in vergelijking met de explosie aan herfstkleuren waarop we getrakteerd werden toen we terug onder de boomgrens kwamen. Ik waande me in een sprookjesbos.
4. Een spannende reddingsactie in het donker
Spannend was het toen ik samen met de Zweedse vriendinnen gevraagd werd om een 68 jarige man te gaan zoeken. Het was half negen en een paar uurtjes eerder kwam zijn vrouw al hinkend aan in de berghut van Signi. Ze was op een stenig zijpad van Kungsleden gestruikeld en verzwikte daarbij haar enkel en pols. De vrouw leidt aan diabetes en haar medicijnen zaten in één van de twee rugzakken die haar man trachtte met zich mee te dragen.
Met vijf personen begaven we ons op weg. Het geluid van ons geroep weergalmde tegen de bergen maar werd helaas door een snelstromende rivier gesmoord. Een reactie op de lichtsignalen die we uitstuurden, bleef ook uit. De man kon ons horen noch zien.
Het werd donkerder en donkerder en uiteindelijk besloten we de zoektocht te staken.
Op de terugweg naar de berghut ontdekten we zo’n 200 meter bij het pad vandaan een zwak licht. We twijfelden. Mogelijks was het een lichtje van een kampeerder die in zijn tent van een spannend boek genoot. We besloten toch het pad te verlaten om dichterbij te komen. Gelukkig want daar troffen we de uitgeputte man met twee loodzware rugzakken aan.
De vrouw ontving tijdig haar medicijnen, de man was opgelucht de nacht niet buiten maar in de hut te kunnen doorbrengen en wij waren blij daaraan een bijdrage geleverd te hebben.
5. Out of reach
Zes dagen zonder internet en telefoonverbinding – het klinkt vast als een uitdaging. Maar niemand kunnen bereiken en zelf onbereikbaar zijn voelde als een verrijking en verademing. Bestaat de mogelijkheid niet om snel een berichtje te sturen, je facebook up te daten of iets op te zoeken via google, dan komt er tijd vrij voor andere op dat moment interessantere zaken.
Katrien ♥
ps: zie je het hartje in onderstaande foto?
Wil je vakantietips en andere Zweden-gerelateerde info in je mailbox ontvangen? Laat dan hieronder je naam en email achter. Welkom!
17 thoughts on “Kungsleden – mijn vijf hoogtepunten”
Het hart is zeker gespot! En dat noorderlicht… dat staat hoog op ons verlanglijstje! Eens, eens gaan we het zien!!
Hi Gwennie! Dank voor je reactie hier. :) Ik gun je dat noorderlicht toe! Het is magisch! Jammer genoeg heb ik na Kungsleden niet meer de mogelijkheid gehad om het noorderlicht te zien. Moet ik ook snel verandering in brengen. Groetjes, Katrien
Weer een pareltje meer aan mijn Zweeds halssnoer! Bedankt voor al dit prachtigs ,ga vooral door en geniet ervan!
Hej Teresa, hartelijk dank voor je reactie! Zweden is wondermooi hé. Ik geniet met volle tuigen. Zeker wanneer ik er op uit kan trekken. Vele groetjes en tot hoors! Katrien
Ja, ik zie het hartje :-)
Wat een prachtige foto’s weer en wat een belevenissen! En dan ook nog het noorderlicht zien. Dat is echt een cadeautje. En de herfstkleuren, ja, die zijn daar fantastisch in deze tijd van het jaar. Daar weten wij inmiddels alles van, want wij zwerven op dit moment al ruim twee weken rond in Noorwegen en ook daar zijn de herfstkleuren geweldig om te zien. De natuur lijkt ineens veel meer te leven dan anders. Een feestje voor het oog!
Het noorderlicht heeft zich helaas nog niet laten zien. ‘s Avonds en ‘s nachts kwam er vaak bewolking opzetten en nu is het overdag ook bewolkt. Maar we blijven toch nog hopen. Je weet maar nooit… Gelukkig hebben we al heel veel mooie dingen gezien en meegemaakt en ook dat is een cadeautje :-)
Hartelijke groet vanuit het Hoge Noorden!
Ha, je bent de eerste die op mijn harjtesvraag reageert Elly. Leuk! We zagen het hartje al voor we de foto maakten en vonden het wel speciaal. Het noorderlicht was inderdaad de kers op de taart of “pricken över i:et” zoals ze dat hier in Zweden zo mooi zeggen. Ik hoop dat je een fijne tijd gehad hebt in Noorwegen en wat super om horen dat je tussendoor even de tijd neemt om hier een kijkje te komen nemen. Ik ben daar minder goed in *bloos*. Maar ik doe mijn best :) Uiteindelijk nog het noorderlicht gezien? Misschien heb je er wel iets op je blog over geschreven? *nogmaalsbloos* Ik ga zo even een kijkje nemen. Vele groetjes terug en dank voor het trouwe lezen en schrijven! Katrien
Ja, we hebben het noorderlicht ook gezien! Twee avonden achter elkaar aan de Noorse westkust, boven de zee en eilanden bij Ålesund. Het was indrukwekkend, fantastisch, geweldig enz. enz. Ja, hoe moet je zoiets omschrijven…? :-) Ik heb tijdens onze reis geen blogs geschreven, wel heel veel foto’s gemaakt, ook van het noorderlicht. Ik bevind me nu even in een soort van blog time-out omdat ik andere dingen te doen heb, maar te zijner tijd ga ik over al onze belevenissen bloggen. Het was beslist een reis met een gouden randje.
Geen dank! Ik vind het altijd erg leuk om jouw schrijfsels te lezen en de mooie foto’s te bekijken.
Groeten!
Wat super fijn dat jullie ten slotte ook het noorderlicht gezien hebben. Magnifiek hé! Boven de zee en eilanden moet het extra magisch geweest zijn. Ik publiceer ook zo goed als nooit blogs tijdens het reizen. Bloggen vraagt zoveel tijd dat het er tijdens het reizen echt niet van komt. En wanneer ik terug ben, vraagt het altijd even om terug de draad op te nemen. Geen idee hoe dat komt. Mooi, dat gouden randje!
Tjonge wat kun jij toch prachtig de natuur beschrijven en je belevenissen mooi onder woorden brengen.. Zoals ‘ de bladeren kleurden zachtjes groengeel’. Misschien is het ook de Belgische taal die er in door klinkt ?, sowieso een zachtere taal dan Nederlands. Ik volg je verhalen weer verder met plezier!
Oh, wat fijn om horen Annette *bloos*. Zoiets horen geeft steeds een boost om door te gaan met schrijven. Hoe meer ik schrijf hoe vlotter het gaat maar eenvoudig is het niet en er kruipt best wat tijd in. Zeker dan is het fijn om dergelijke berichtjes te ontvangen en tevens te merken dat wat je schrijft gelezen wordt. Is het Vlaams zachter dan het Hollands? Ja, misschien wel. Heb er nooit echt specifiek over nagedacht. Er is uiteraard een duidelijk verschil in klank, hihi. Ik hou best wel van de Hollandse klank. Kom best veel in contact met Nederlanders, wat ik leuk vind. Tot een volgende! :)
Mooie foto’s,. Ik lees altijd je belevenissen. Het is toch zo’n mooi land.
Dank je Joanna, das heel fijn om horen. Zweden is inderdaad een wondermooi land. Zo blij dat ik hier kan wonen en de mogelijkheid krijg om zo nu en dan een uitstapje te maken. Dank voor je reactie! :)
Lees altijd je commentaren -mooie foto’s!
Prachtig Katrien, wat weer mooie belevenissen. Door de saunabeschrijving dacht ik weer: jij zou IJsland ook geweldig vinden. Komt nog wel. En super dat je het Noorderlicht hebt gezien. En die reddingsactie, joh je maakt wat mee. Ik geniet van je avonturen en ga uiterlijk dit weekend mijn volgende boeken: sneeuwwandelen in Jotunheimen, Noorwegen. Ik wens je een prachtige herfst in het mooie Zweden en blijf je volgen.
Dank je Henriëtte! En weet je, ik vind IJsland fantastisch. :) Ik fietste er in 2008 drie weken rond. Zalig die natuurlijke warmwaterbaden en -riviertjes. Ook van de vele warme zwembaden hebben we genoten. Wat een gevarieerd en interessant land is IJsland hé. En jij trekt er ook weer op uit. Leuk! Het avontuur zit echt ook wel in jou. Ik ben zachtjes aan ook aan het nadenken over een mogelijke winteruitstap. Een schaatstocht misschien? Of een sledehondentocht? Arghhh, zoveel leuks te beleven. :) Super bedankt voor je betrokkenheid en ook voor jou een mooie herfst Henriëtte! Katrien
Mooi verhaal en mooie foto’s Katrien. Bedankt voor het laten meegenieten! Groetjes, Wil (Waalwijk, 27 graden om 20.30 uur, puf puf….)
Dank je wel Wil! Ik vind het heerlijk om mijn uitstapjes te documenteren dus bijzonder blij dat mijn schrijfsels uiteindelijk gelezen worden. :) Was het daar echt 27 graden gisteren? Waw, das echt wel warm! Vorige week in Lapland hadden wij op een morgen – 5 graden. Wat een verschil. Maar hier in Alingsås is het ook bijzonder mooi op dit moment. Zonnig en een zalige 22 graden. Meer moet dat niet zijn. ;-) Tot een volgende Wil!