Ik open m’n ogen. Het licht dat in de kamer valt herken ik als geen ander. Het is de intensiteit en het kleurenspectrum dat verklapt dat m’n wereld verdoken ligt onder een vers laagje sneeuw. Ik hef m’n hoofd. Slechts enkele centimeters boven het hoofdkussen. Precies voldoende om de witte toppen van de sparren rond ons huis zachtjes te zien deinen in de wind.
Het is terug winter.
M’n nekspieren ontspannen zich en met een glimlach laat ik m’n hoofd op m’n hoofdkussen landen.
Ik denk aan het gure en kille weer van vorige week. Regen en harde winden zorgden voor een herfstig sfeertje. De loofbomen in de tuin die eerder omringd werden door sparren en nu een alleenstaand leven leiden losten de laatste bruine blaadjes die hun kale takken sierden.
Enkele dagen daarvoor kondigden overvliegende ganzen met hun dramatisch getrompetter nochtans de lente aan. De perfect V-vormige formatie wijst in de richting van hun broedgebied.
Het noorden. Misschien wel Lapland.
Ook de zangvogels die ik de hele winter van voedsel voorzag, onthulden met hun ochtendserenade dat de lente in het land is. Ik hoorde ’s avonds zelfs de eerste houtsnippen al piepend en knorrend boven ons huis overvliegen. Wat hou ik van dat geluid.
Maar nu is het terug stil. En wit. Dus nog even winter, voor de lente met haar groene geweld op me afstormt.
Ik ben er klaar voor. Jij?
Katrien ♥
Reisinformatie over Zweden ontvangen?
Wil je reisinformatie over Zweden ontvangen en op de hoogte blijven wat er zoal op m’n Zwedenblog verschijnt? Schrijf je dan via onderstaand formulier in op m’n nieuwsbrief. Fijn! :)
7 thoughts on “Het is lente, herfst en dan terug winter”
Zo mooi, die foto’s!
Zo mooi,die foto’s!
Hartelijk dank Kirstie! :)
Ben er ook klaar voor????! Laat die lente maar komen..
Leuk dat enthousiasme Annette! Daar word ik vrolijk van. :) Dank je!
Wat een mooie foto’s Katrien
Dank je wel Inge! Das heel fijn om horen. Fijne dag! <3